HAYATA DAİR ŞİİRLER VOL4:
SAHTENİN HÜZÜN YETENEĞİ
Her şeyin sahtesi hüzün verir insana.
Çünkü gerçeğini özletir.
Ankara’da bir Mısır Çarşısı
örneğin,
İstanbul'dakini hiç görmeyene bile
İstanbul’dakini özletir.
Veya duvara asılmış bir Eiffel
Kulesi fotoğrafı mesela,
Hiç bakmamış olsan da Eiffel
yüksekliğinden dünyaya,
O yüksekliği özletir sana.
Her şeyin sahtesi hüzün veriri
insana
Çünkü asla gerçeğinin yerini
tutamaz.
Ankara’daki Eylül örneğin,
Dünyanın hiçbir yerinde yaşanamaz.
Vivaldi’nin Sonbaharı bile
Ankara’nın Eylül’ünü anlatamaz.
(Vivaldi eğer Ankara’da yaşasaydı,
beşinci mevsimini Eylülde bestelerdi)
Güvenpark’ın sararan yaprakları
mesela,
Dünyanın hiç bir ağacı o tonda
sararamaz.
Yaz güneşi bile o sonbahar
Ankara’sında
Sımsıkı sarıldığın kabanının
yerini tutamaz.
Hiç bir kestane mesela, kar altında,
Kuğulu Park’taki kadar
Lezzetli olamaz.
Ve hiçbir yağmur
Şemsiyesiz bir Tunalı akşamındaki
kadar
İnsanı ıslatamaz.
Her şeyin sahtesi hüzün verir insana
Ve hiçbir hüzün Ankara’daki kadar
gerçek olamaz.